"சைவ சமயமே சமயம்" என தாயுமான சுவாமிகளும் "சைவமாம் சமயஞ் சாரும் ஊழ்பெறல் அரிது" என அருணந்தி சிவாச்சாரியாரும் நவின்றதது சாலச் சிறப்பான தமிழ்வாசகங்களாகும்.
நிருத்தத்தின் தலைவராக, கூத்துப் பிரானாக எல்லாம் வல்ல சிவப்பரம்பொருளை தமிழர்கள் கண்டு நடராசாப் பெருமானாக அறுபத்தி நான்கு மூர்த்தங்களில் ஒன்றாய் சைவப் பண்பாட்டில் இருத்தி, வேதநாகரீகத்துக்கு பொதுச்சின்னமாக மலரும் வகையில் பாரதப் பண்பாட்டுக்கு குறியீடாக மலரும் வகையில் மெய்ஞ்ஞானம்,விஞ்ஞானம்,சமயம்,அழகியல் உட்பட ஏராளமான அம்சங்களை நடராச திருவுருவத்துள் கண்டு இவ்வுலகுக்கு அளித்தனர் எனலாம்.
நடராசப் பெருமானின் நூற்றியெட்டு கரணங்கள் அல்லது தாண்டவங்கள் பற்றி சைவ ஆகமங்கள்,சிற்ப நூல்கள்,பரத நாட்டிய சாத்திரம் ஆகியன எடுத்துக்கூறுகின்றன.எனினும்
தாண்டவங்களில் தலைசிறந்ததாய் விளங்கும் ஆனந்த தாண்டவம் பரத நாட்டிய சாத்திரத்தில் குறிப்பிடப்படவில்லை. திருவெண்காட்டில் அகழ்வாய்வில் கண்டெடுத்த நடராச மூர்த்தியின் பீடத்தில் தேசி நடனத்தை ஆடுபவர் என குறிப்பிடப்பட்டிருக்கின்றது. இத்தேசி நடனமும் பரதரின் நாட்டிய சாத்திரத்தில் கூறப்படவில்லை.
சாத்திரிய நடனக் கலைஞர்கள் அறியாத நடனத்தை சிவபெருமான் ஆடிக்கொண்டிருக்கிறார் என்பதை "அரங்கிடை நூலறிவாளர் அறியப் படாததோர் கூத்து" எனப் பாடுகிறார் நாவுக்கு அரசராகிய திருநாவுக்கரச நாயனார். எனவே எம்பெருமானின் திருநடனங்கள் யாவற்றினையும் பரதர் இயற்றிய சாத்திர நூல் கொண்டிராதது சாதரணமானதே எனலாம்.
ஆனந்த தாண்டவமானது வேறு எங்கும் இல்லாது தமிழகத்திலே காணக்கிடைப்பது ஆனந்த தாண்டவமானது தமிழரின் ஆன்மீகக் கண்டுபிடிப்பென நவில வலுச்சேர்க்கின்றது. கி.பி 4ம் நூற்றாண்டளவில் இருந்து தமிழகத்த்ல் நடராச சிலைகள் இருந்தமைக்கு ஆதாரங்கள் கிடைத்துள்ளமை பரதக் கலையிலும் இறைவனின் திருநடன
வடிவங்ககளிலும் தமிழரின் உரித்து அதிகம் இருப்பதை புலனாக்கிறது. தமிழரிடம் இருந்த நாட்டியக் கலையை சற்று மேலதிக இணைப்புக்களுடன் பரதர் சாத்திரம் செய்தார் எனபதே சாலச் சிறந்ததாகும்.
தாண்டவம் தண்டு எனும் வினையடி வழிவந்ததாகவும், தண்டு என்பது துள்ளுதல்,பாய்தல்,ஆடுதல் எனும் பொருளில் தமிழ்,தெலுங்கு,மலையாளம் போன்ற இலக்கிய வளமுள்ள திராவிடமொழிகளில் மட்டுமன்றி இலக்கிய வளமற்ற திராவிடமொழிகளிலும் புழக்கத்தில் உள்ளமையையும் தமிழாராய்ச்சியாளர்கள் சுட்டிக்காட்டுவர்.
இறைவனின் படைத்தலைக் குறிக்கும் காளிகா தாண்டவம் அல்லது முனிதாண்டவம் திருநெல்வேலியில் உள்ள தாமிரசபையிலும், ஆன்மாக்களின் நல்வினைக்கு ஏற்ப இன்பங்களை அளித்துக்காக்கும் இன்பக் காத்தலைக் குறிக்கும் சந்தியா தாண்டவம் மதுரையில் உள்ள வெள்ளியம்பலத்திலும், தீவினைக்கு ஏற்ப தண்டித்துக் காத்தலாகிய துன்பக் காத்தலைக் குறிக்கும் கௌரீ தாண்டவம் திருப்புத்தூர் சிற்சபையிலும் அழித்தலைக் குறிக்கும் சம்கார தாண்டவம் நள்ளிரவில் சுடலையிலும் மறைத்தலைக் குறிக்கும் திரிபுர தாண்டவம் குற்றாலத்தில் உள்ள சித்திரசபையிலும் அருளுதலைக் குறிக்கும் ஊர்த்துவ தாண்டவம் திருவாலங்காட்டில் உள்ள இரத்தினசபையிலும் நடைபெறுகின்றன.
இறைவனின் ஐந்தொழிலையும் குறிக்கும் ஆனந்த தாண்டவம் பொன்னம்பலமாகிய சிதம்பரத்தில் நடைபெறுகின்றது. இச்சபையை கனகசபை என்பர். நாதாந்த நடனம்,புஜங்க நடனம் எனவும் ஆனந்த தாண்டவத்தை அழைப்பர். திருத்தாண்டவங்கள் தமிழகத்தில் உள்ள ஆலயங்களுடன் தொடர்புபடுத்தப்பட்டிருப்பது போன்று வேறெங்கும் தொடர்புபடுத்தப்படவில்லை.இவ்வாறு நடராச மூர்த்த வழிபாடு சிறப்பாக நடைபெற்று வருவதும் தமிழ்நாட்டில் என்பதை அவதானிக்கும் போது தமிழரின் பண்பாட்டு முதிர்ச்சி புலனாகிறது எனலாம்.
வலக்கையில் ஏந்தியுள்ள உடுக்கு படைத்தலையும் அபயகரம் காத்தலையும் இடது கையில் ஏந்தியுள்ள நெருப்பு அழித்தலையும் முயலகன் மீது ஊன்றிய வலது திருப்பாதம் மறைத்தலையும் தூக்கிய இடது திருவடி அருளுதலையும் குறிக்கும். இவ்வாறு நடராசப் பெருமானின் திருவுருவம் ஐந்தொழில்களையும் அதாவது பஞ்சகிருத்தியங்களையும் குறிக்கும் திருவுருவமாக விளங்குகின்றது.
இதனை,
"அரன் துடி தோற்றம் அமைத்தல் திதியாம்
அரன் அங்கி தன்னில் அறையிற் அங்காரம்
அரனுற்றணைப்பில் அமருந்திரோதாயி
அரனடியென்னும் அநுக்கிரகமே" என்று தமிழ் மறையாகிய திருமந்திரமும்.
"தோற்றம் துடியதனில் தோயும் திதியமைப்பில்
சாற்றியிடும் அங்கியிலே சங்காரம்-ஊற்றுமா
ஊன்று மலர்ப்பதத்தே உற்ற திரோதம் முக்தி
நான்ற மலர்ப்பதத்தே நாடு" என்று சைவ சித்தாந்த நூல்களில் ஒன்றாகிய உண்மை விளக்கமும் அழகாக எடுத்துக்கூறுகின்றன.
பக்குவம் எய்திய ஆன்மாவின் உணர்விலுருந்து மாயையை அகற்றுவதை இறைவன் துடியினை அசைத்தல் வாயிலாகவும் நெருப்பினை ஏந்தியுள்ளமை பழைய வினைகள் அவ்வான்மாவுக்கு ஏற்படாதவாறு சுடுதலையும் ஊன்றிய திருவடி வாயிலாக ஆன்மாவினது ஆணவ மலத்தை கெடச் செய்வதாயும் தூக்கிய திருவடி வாயிலாகதுன்பங்களுக்குள் உழன்று அல்லல் அனுபவித்து வந்த ஆன்மா மீண்டும் அவற்றுள் சிக்கி அல்லல்ப்படாது அருள்நிலைக்கச் செய்தலையும், மற்றும் தூக்கிய திருவடியின் வளைந்த நிலையும், பாதத்தைக் காட்டும் திருவடியும் நில் என பொருட்பட அமைந்த திருக்கரமும் துரியாதீதம் எனும் ஆனந்த நிலையில் நிலைபெற்று இருப்பதையும் இறைவன் சுட்டுகிறார் என்கிறது உண்மை விளக்கம்.
எம்பெருமானின் திருவுருவத்தில் உள்ள பாம்பானது பிறப்பு இறப்புக்களை உணர்த்துகிறது. பாம்பு எப்படி தோல் கழற்றுமோ அதுபோல் பிறக்கும் போது எடுக்கும் உடலை இறப்பின்போது ஆன்மாவானது விட்டு விலகுகின்றது. ஆதலால் ஆன்மா நிலையானது என்பதையும் உடலானது பாம்பின் தோலை ஒத்தது என்பதையும் சுட்டுகின்றது.
"நமசிவாய " எனும் தூல பஞ்சாட்சரம் "சிவாயநம" எனும் சூட்சும பஞ்சாட்சரம் ஆகிய இருவகைப் பஞ்சாட்சரங்களையும் (திருவைந்தெழுத்து) நடராசத் திருவுருவம் சுட்டி நிற்கின்றது.
திருவடி "ந" காரமாகவும் திரு வயிறு "ம" காரமாகவும் திருத்தோள் "சி" காரமாகவும் திருமுகம் "வா" ஆகவும் திருமுடி "ய" ஆகவும் விளங்கி தூல பஞ்சாட்சாரத்தையும்,
உடுக்கை அடிக்கும் திருக்கை "சி" காரமாகவும் வீசும் திருக்கை ஞானமாகிய திருவருளைக்குறிக்கும் "வா" ஆகவும் அபயமளிக்கும் திருக்கரம் "ய" ஆகவும் நெருப்பினை வைத்திருக்கும் கை "ந" காரமாகவும் முயலகன் மீது ஊன்றிய திருவடி "ம" காரமாகவும் விளங்கி சூட்சும பஞ்சாட்சரத்தையும் குறிக்கின்றது.
சைவ ஆகமங்கள் போற்றுகின்ற சிவ தாண்டவங்களில் ஒருசில பின்வருமாறு
பாண்டரங்க தாண்டவம்- முப்புரத்தை எரிக்கும் முன்னர் சிவனார் ஆடிய நடனம்.
கொடு கொட்டி நடனம்- முப்புரங்களை எரித்தபின்னர் தேவர்கள், முனிவர்கள் மகிழ உமையம்மை தாளமிட இறைவன் தனது திருக்கரங்களைக் கொட்டிக் கொண்டேயாடிய திருநடனம்
சந்தியா நிருத்தம்- பிரதோச காலத்தில் உமையம்மை,தேவர்கள், முனிவர்கள், பூத கணங்கள் மகிழ்ந்திட நந்தி தேவரின் கொம்புகளுக்கு இடையே புலித்தோளை ஆடையாக அணிந்து சூலாயுதந்தை சுழற்றிக் கொண்டு ஆடிய திருநடனம்.
ஊர்த்துவ தாண்டவம்- திருவாலங்காட்டில் காளி தேவிக்கு ஏற்பட்ட செருக்கை அடக்குவதற்கு காளியுடன் எம்பெருமான் திருநடனம் புரிந்தவேளை, காதணி கீழே விழ வலதுகாலினால் காதணியை எடுத்து அக்காலினை மேல் நோக்கி உயர்த்தி கால்விரல்களின் மூலமாய் காதணியை காதிலே மீண்டும் அணிந்து, தொடர்ந்து அந்நிலையில் நின்றவாறு தனது திருநடனத்தைத் தொடர்கின்றார். காளியால் இறைவனின் குறித்த நடனத்தை ஆடமுடியாது போகவே, தோல்வியை உணர்ந்துகொள்கின்றாள். இவ்வாறு காளியின் ஆணவத்தை அடக்க ஆடிய திருநடனம். 
கௌரி தாண்டவம்- திருமால் மோகினியாய் திருவடிவம் கொண்டு பத்மாசூரனை அழித்தபின்னர் சிவனும் மோகினியான திருமாலும் இணைந்து ஆடிய திருநடனத்தை உமையம்மை பார்க்க ஆவல் கொள்ளவே, கயிலையில் மீண்டும் ஆடிய திருநடனம்.
வீரட்டகாச நடனம்- முருகப் பெருமான் பிரணவத்தின் பொருளை உணர்த்தியபோது "யானும் குமரனும் ஒன்றே" என்று வீரங்கொண்டு ஆடியருளிய திருநடனம்.
அனவரத நடனம்-ஆன்மாக்களுக்கு போக முக்திகளை அழிக்கும் பொருட்டு படைப்பு முதலான செயல்களைச் செய்து எப்போதும் ஆடிக்கொண்டிருக்கின்ற (அனவரதம்) திருநடனம்
மகாசங்கரா நடனம்- மகா பிரளய காலத்தில் உலகனைத்தும் பராசக்தியில் ஒடுங்க, பராசக்தி பரமசிவனுள் ஒடுங்க, பரமசிவன் தனியாக நின்று ஆடும் திருநடனம்.
எல்லாத்துக்கும் மேலாக, ஐந்தொழிலையும் குறிக்கின்ற விஞ்ஞானம் மெய்சிலிர்த்து நிற்கின்ற சிதம்பரத்தில் அரங்கேறிய ஆனந்த தாண்டம்
இறைவன் சிதம்பரத்தில் ஆனந்தத் தாண்டவம் ஆட காரணம் என்ன?
ஒருமுறை திருமால் ஆதிசேடன் மீது அனந்தசயனனாக இருக்கையில் திருமாலின் உடல்நிறை அதிகரிப்பதுபோன்று ஆதிசேடன் உணர்ந்தான்.அதற்குரிய காரணத்தை நாராயணனிடம் கேட்டபோது சிவபெருமானின் திருநடனத்தை நினைத்து மகிழ்ந்துகொண்டிருப்பதால் அவ்வாறு உணார்ந்து கொண்டாய் என விளக்கினார். உடனே சிவபெருமானின் திருநடனத்தைக் காணும் ஆவல் ஆதிசேடனுக்கு ஏற்படவே, அனுமதி நாடி நாராயணனிடம் விண்ணப்பித்தார். நாராயணனின் திருவாக்குக்கு இணங்க சிதம்பரம் அமைந்துள்ள இடத்துக்கு வருகை தந்து திருநடனம் காணும் வரம்வேண்டி சிவபெருமானை நோக்கித் தவமிருக்கத் தொடங்கினார். அதேசமயத்தில் தேனீக்கள் பூக்களை நாடும் முன்னே அவற்றை அதிகாலையிலேயே பறித்துவிட வேண்டுமென எண்ணி மரத்தில் ஏறுவதற்கு இலகுவாக , சிவபெருமானை வேண்டி புலிக்கால்களைப் வரமாகப் பெற்ற வியாக்கிரதபாதர் எனும் முனிவரும் இறைவனின் திருநடனத்தைக் காண விரும்பி இறைவனை வழிபட்டுக் கொண்டிருந்தார்.
அன்பே உருவான சிவபெருமான் இவர்களுடைய வேண்டுதல்களை நிறைவேற்ற திருவுள்ளம் கொண்டு, திருவாதிரை எனும் நன்னாளில் உலகம் பயனடையும் வண்ணம் சிதம்பரத்தில் எழுந்தருளி ஆனந்தத் தாண்டவமாடி நல்லருள் புரிந்தார். இந்நாளே அருத்திரா தரிசனம் என வழிபடப்படுகின்றது.
சம்கார நடனத்தை இறைவன் சுடலையில் நள்ளிரவுப் பொழுதில் ஆடுவதாய் ஏலவே அறிந்தோம். யானைத் தோலையும் புலித் தோலையும் உடுத்தி பிரமகபாலத்தையே மாலையாக அணித்து பிணங்கள் எரிக்கும் இடமாகவும் இரத்தம்,மாமிசம் முதலியவற்றால் துர்நாற்றம் வீசும் இடமாகவும் பூதம்,பிரேதம்,வேதாளங்கள் குடியிருக்கும் இடமாகவும் காகம்,கழுகு,பருந்து முதலிய பறவைகளும் செந்நாய் போன்ற விலங்குகளும் வாழுகின்ற இடமாகவும் பிரேத மந்திரங்கள் ஒலிக்கும் இடமாகவும் விளங்கும் சுடலையில் சிவபெருமான் ஏன் திருநடனம் செய்ய வேண்டும்? அதுவும் பரம்பொருளாகிய இறைவன் அழகான திருப்பதிகளில் ஆடுகின்ற எம்பெருமான் ஏன் சுடலையில் ஆட வேண்டும்?
சாதரண எளிய சிவசிந்தையுள்ளோருக்கு எழும் ஐயம் அம்மையாகிய பார்வதி தேவிக்கு வராமல் போகுமா என்ன?
ஐயம் தீர்க்க அம்மை வினாவியதும் அப்பன் திருவாய் மலர்ந்தருளியதும்சிவமகாபுராணத்தில் தீட்டப்பட்டிருக்கின்றது.
அன்னை உமை சுடலையில் ஆடுவதன் காரணத்தை வினாவியபோது எம்பெருமான் "பிரளய முடிவில் யாவரினதும் மரணத்திற்குப்பின் நின்று ஆடுவதால் சுடலையாடி என அழைக்கப்படுவதாயும் திருமால் ஒருமுறை மயானத்தில் நான் ஆடிக்கொண்டிருக்கும் போது வழிபட வந்தவேளை, பற்பல பூத வேதாளங்கள் யாவும் தாளம் போட்டுக்கொண்டும் பாட்டுப் பாடிக்கொண்டும் இருந்ததை அவதானித்து இவை இப்படி உங்களுடன் தாளம் போட்டு பாட்டுப்பாடி உங்கள் நடனத்தில் இலயித்திருப்பது நல்லதே என்றும் இல்லாவிட்டால் பூவுலகம் எங்கும் இவை பரவி மக்களை துன்புறுத்தும் எனவும் கூறி மயானத்திலே இப்போதுபோல் என்றும் திருநடனம் புரிய வேண்டும் என வேண்டினார்.எனவேதான் சுடலையில் நின்று திருநடனம் புரிகிறேன்" என திருவாய் மலர்ந்தருளினார்.
வழமையாக வலக்காலை ஊன்றியபடி திருநடனம் புரியும் பரம்பொருளாகிய சிவபெருமான் கால்மாறி ஆடி சிவனடியாராக்கிய நாடாளும் மன்னனின் ஆவலை நிறைவேற்றிய சங்கதி சங்கத் தமிழ் நகரான மதுரையில் அரங்கேறியது அறுபத்தி நான்கு திருவிளையாடல்களை அரங்கேற்றிய இறைவனின் ஒரு திருவிளையாடலாகும்.
வெள்ளியம்மலத்தில் நித்தம் வலக்காலை ஊன்றியவாறு திருநடனம் செய்து பஞ்சகிருத்தியத் தொழில்களையும் புரிவதனால் எம்பெருமானின் திருக்காலுக்கு நோ ஏற்படாதோ என கலக்கமுற்ற சுவுந்தர பாண்டியன் கால்மாறி ஆடவேண்டி இறைவனிடம் வேண்டி, தனது உயிரையே மாய்த்துக் கொள்ள முனைந்தபோது மன்னனின் சிவபக்திக்கு திருவருள் புரிய திருவுள்ளம் கொண்ட இறைவன் இடக்காலை ஊன்றி வலக்காலைத் தூக்கி கால்மாறியாடி அற்புதம் நிகழ்த்தி, மன்னனை ஆனந்த வெள்ளத்துள் ஆழ்த்தினார்.
"என்றுமிப் படியே யிந்தத் திருநடம் யாருங் காண
நின்றருள் செய்ய வேண்டு நிருமல மான வென்னி
மன்றவ வடியேன் வேண்டும் வரமிது வென்று தாழ்ந்தான்
அன்றுதொட் டின்று மெங்கோ னந்நட நிலையாய் நின்றான்"
மன்னன் தான் கண்டு ஆனந்தமுற்ற இந்த அற்புதக் கோலத்தை உலகத்தவர் யாவரும் கண்டு மனம் மகிழ, திருவருள் பெற தொடர்ந்தும் இவ்வண்ணமே வெள்ளியம்பலத்தில் திருநடனம் புரியவேண்டும் என வேண்டவே, திருவருட் சம்மதம் அளித்தார் எம்பெருமான்.
அறிஞர்களினதும் விஞ்ஞானிகளினதும் பார்வையில் தாண்டவக்கோன்
கலாயோகி ஆனந்தக்குமாரசுவாமியின் The Dance of Shiva எனும் நூல் மேலைதேயத்துக்கு நடராசப் பெருமானின் திருநடன தத்துவங்களை கொண்டுசென்றதென்றால் மிகையில்லை. அவர் தனது நூலில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறார். "(Nataraj is the ) clearest image of the activity of God which any art or religion can boast of…A more fluid and energetic representation of a moving figure than the dancing figure of Shiva can scarcely be found anywhere,"
தமிழரின் அளப்பரிய ஆன்மீகக் கண்டுபிடிப்பான இறைவனின் திருநடனக் கோலத்தை இன்றைய விஞ்ஞானிகளும் பௌதீகவியலாளர்களும் கண்டு மெய்சிலிர்த்து நிற்பது பெருமையே.
பண்டைய கால இந்திய மக்கள் ஆக்கல்,காத்தல்,அழித்தல் அடங்கிய தாண்டவத்தை இறைவடிவாகக் கண்டு சிலைகளாய் வடித்ததாக அமெரிக்க விண்வெளி ஆராய்ச்சியாளர் CARL SAGAN குறிப்பிடுகின்றார்.
"FRITJOF CAPRA எனும் மேலைத்தேய இயற்பியல் வல்லுனர் "The Dance of Shiva: The Hindu View of Matter in the Light of Modern Physics," எனும் கட்டுரையிலும் பின்னர் The Tao of Physics எனும் நூலிலும் நவீன இயற்பியலையும் நடராசப் பெருமானின் திருநடனத்தையும் அழகாக தொடர்புபடுத்தி,
"every subatomic particle not only performs an energy dance, but also is an energy dance; a pulsating process of creation and destruction…without end…For the modern physicists, then Shiva's dance is the dance of subatomic matter. As in Hindu mythology, it is a continual dance of creation and destruction involving the whole cosmos; the basis of all existence and of all natural phenomena." என்கிறார்.
இவ்விஞ்ஞானிகளின் கருத்துகளை மேலும் அழகுபட கூறுவதாயின் பிரபஞ்ச இயக்கத்தின் அடிப்படையான தாண்டவத்தை தமிழர்கள் தமது பண்பாடாகிய சைவப் பண்பாட்டில் நடராச திருவுருவமாக ஆனந்த தாண்டவமாகக் கண்டனர் என்லாம்.
பிரபஞ்ச ஆரம்பத்தில் பெரும் ஒலி உண்டானதாகவும் அதன் விளைவாலேயே பிரபஞ்ச தோற்றம் நடைபெற்றதாகவும் சில அறிவியலாளர்கள்,இயற்பியல் வல்லுனர்கள் கருதுகிறார்கள். இந்த ஒலியைப்பற்றி (COSMIC BACKGROUD RADIATION) பற்றி ஆய்வுகளை இவர்கள் நடத்துகின்றனர்.உடுக்கை ஏந்திய கை படைத்தலைக் குறிப்பதை நினைவில் கொள்க. இவ் ஒலியானது ஓம் எனும் பிரணவ ஒலியாக இருக்கும் என சில ஆய்வாளர்கள் கருதுகின்றனர். வேதங்களும் இந்த பிரணவத்தில் இருந்தே பிரபஞ்சம் பிறந்ததாய்க் கூறுகின்றது.
இப்படி விஞ்ஞானத்துக்கு விடை சொல்லும் மெய்ஞ்ஞானத் திருவுருவமாக நடராசப் பெருமான் விளங்குவதால் பிரபஞ்சம் படைக்கப்பட்டபோது முதற்சில கணங்களில் நடந்த நிகழ்வுகளை ஆராயும் பொருட்டு
அமைக்கப்பட்டுள்ள ஜெனிவாவில் உள்ள ஐரோப்பிய அணு இயற்பியல் ஆராய்ச்சிக்கூடத்தின்(EUROPEAN CENTER FOR PARTICLE PHYSICS RESEARCH-CERN) முகப்பில் ஆறு அடி உயரமுள்ள நடராசர் சிலை நிறுவப்பட்டிருக்கின்றது. இது தமிழர் பண்பாட்டுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள மகுடம் என்றால் மிகையில்லை.
இச்சிலையடியில் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்புடன் கூடிய நடராசரின் சமசுகிரத துதியுடன் "Hundreds of years ago, Indian artists created visual images of dancing Shivas in a beautiful series of bronzes. In our time, physicists have used the most advanced technology to portray the patterns of the cosmic dance. The metaphor of the cosmic dance thus unifies ancient mythology, religious art and modern physics." எனும் CAPRA இன் வசனம் பொறிக்கப்பட்டிருக்கின்றது.
"QUANTUM PHYSICS AND THE DANCE OF NADARAJA" என்ற கட்டுரையில் GEORGE KALAMARAS என்பவர் இந்திய மக்களின் இன்றைய அறியாமையை சுட்டிக்காட்டியுள்ளார். உண்மைதான்! நாத்தீகம் கதைப்பதிலேயே தமிழன் விஞ்ஞானத்தை விஞ்சிய பண்பாட்டைக் கொண்டிருந்தான் என்ற உண்மையை மறக்கத் தொடங்கிவிட்டோம் நம்மில் பலர்.
தமிழருக்கு இன்னொரு கடமையுண்டு. தமிழரின் சொத்தே நடராசப் பெருமான் குறிப்பாக ஆனந்தத் தாண்டவ பெருமான் என்பதை மேலைத்தேயத்துக்கு உணர்த்த வேண்டியது.
"குனித்த புருவமும் கொவ்வைச் செவ்வாயிற் குமின் சிரிப்பும்
பனித்த சடையும் பவளம்போல் மேனியிற் பால்வெண்ணீறும்
இனித்தமுடைய எடுத்த பொற்பாதமும் காணப்பெற்றால்
மனிதப் பிறவியும் வேண்டுவதே இந்த மானிலத்தே"
நடராசரின் 108வகை நடனங்களில் ஒருசில கீழே இணைக்கப்பட்டுள்ளன (இணையக்கடலில் வலைவீசித் தேடியதில் பெறப்பட்ட படங்கள் இவையாகும்.)
பூம்பாவையை உயிர்ப்பிக்கவும்,கோயில் கதவுகளை திறக்கவும்,மூடவும், பொற்காசு பெறவும்,வெப்பு நோயைத் தீர்க்கவும், அனல் வாதம்,புனல் வாதம் என யாவற்றிலும் வெற்றி பெறவும், சமணர்களின் கொடும் தண்டனைகளில் இருந்து தப்பிக்கவும் என பல அற்புதங்களுக்கு தமிழ்த் திருமுறைகளே காரணமானது என்பதை மறைக்கவும் கூடாது.மறக்கவும் கூடாது. எனவே, மொழி இடைஞ்சல் இல்லை கடவுள் வழிபாட்டில் என்பது உறுதியான உண்மை.
வேதம்,சாத்திரம் என்பவற்றை படித்து அதன் பொருளை சிறிதும் உணராதவனும்,எம்பெருமானே,உமது திருவடிகளைப் பூசித்து வணங்காதவனும்,வேதங்களால் சொல்லபடுகிற கடமைகளைச் செய்யாது இருப்பவனுமாகிய என்னை, வேதத்தின் திருவுருவாகவுள்ள எம்பெருமானே,சிவபெருமானே,பேரின்பத்தின் உறைவிடமே,காத்தருளுங்கள்.
முன்பு ஏற்பட்ட மூன்றுவித தாபங்களால் கொளுத்தப்பட்ட சாரீரத்தை உடையவனும் உன்னத நிலை அடையும் வாழிகளை மறந்து பிறருடைய அவமானம் ஒன்றையே ஆத்ம தியானமாகக் கொண்டவனும்,மானிடப் பிறவியில் தாழ்மை பெற்றவனுமாகிய எளியவனாகிய என்னை, நித்திய மங்களமான ஆத்ம ஞானம் எனும் பேரின்ப சுகத்தை அளிப்பவராகிய, ஐயனே,சிவபெருமானே,காத்தருளுங்கள்.
சர்வலோக பிதாவும்,பாரிற்கு அருள்பாலிப்பவரும் , கருணைக் கடலும், மங்களத்தை அளிப்பவருமாகிய எம்பெருமானே,தங்களின் சிவசேவையாவற்றிலும் குற்றம் செய்தவனாகிய என்னை, எப்படி தந்தையானவர் தம் மகனைக் காப்பாற்றுகிறாரோ, அப்படி தாங்கள் தான் காப்பாற்ற வேண்டும்.
எம்பெருமானை நோக்கித்தவம் இருந்தார்.அம்மையின் தவத்தில் மகிழ்ந்த அப்பன், அம்மையை தன்னில் ஒருபாதியாக்கி அர்த்தநாதீசுவராக காட்சியளித்த இனிய நாளும் இந்நாளாகும். 
